‘Het ergste vond Jos, dat zijn vrienden hem in de steek lieten’, vertelde Margreeth mij eens. Jos, begin vijftig, had dementie. Vrienden en collega’s bleven al na één bezoek weg. Ze wisten niet hoe met hem om te gaan. Door zijn dementie kon hij op veel vragen geen antwoord geven. De conversatie liep niet meer. Tenminste, zoals ze gewend waren.

Bij dementie wordt het rationele deel van het brein aangetast. Daarmee het geheugen, waarin alles ligt opgeslagen wat je hebt geleerd en weet. Plus de herinneringen aan wat je hebt meegemaakt. Als iemand je iets vraagt gebruik je die wetenschap en herinneringen voor een reactie.

Bij aantasting van dat geheugen wordt het dus moeilijk vragen te beantwoorden. Degene zonder dementie dient zich aan te passen aan het niveau van de persoon met dementie. Niet vragen, maar juist opmerkingen zijn dan een middel tot contact. ‘Het is heerlijk weer!’ in plaats van ‘Ben je al buiten geweest, met dit mooie weer?’

Als de vrienden van Jos meer hadden geweten over dementie, over de werking van het brein en andere manieren van contact, samen wandelen, vissen of een eindje fietsen, hadden ze hem nooit zo snel in de steek gelaten. En had hij minder verdriet gekend.

Welke praktische tip heb jij over contact met iemand met dementie?

Graag delen we binnenkort al jullie tips. Mail je tip naar: info@dedagdoormetdementie.nl